Беларускія прыказкі і прымаўкі.
Дай, божа, даваць, а не прасiць.
***
Не рабi другому, што не люба самому
. ***
Не святыя гаршкi лепяць.
***
Хто працуе, той не сумуе
. ***
Адклад не iдзе ў лад.
***
Спяшыць — людзей насмяшыць
. ***
Жывём, хлеб жуём!
***
Тады вы будзеце багаты, калi парсюк будзе рагаты.
***
Як наеўся і напiўся, дык і добранькi зрабiўся
. ***
Міма рота лыжку не носяць
. ***
Не завязаўшы аборы, не спяшы да Тадоры
. ***
Лепш сто сяброў, як сто рублёў.
***
Не зыч лiха другому, каб не давялося самому.
***
З кім пазнаешся, такім i станешся.
***
У суседстве жыць — адзін аднаму служыць.
***
У дзіравым вядры не носяць вады
. ***
Адзiн у полi не воiн.
***
Адзiн дуб у полi, то не лес.
***
Адна пчала мёду не наносiць.
***
Адна галавешка не гарыць, а толькi тлее.
***
Малады верабей, ды спрытны
. ***
Нiкому вады не замуцiць.
***
Такi вёрткi, што ў ступе таўкачом не пападзеш.
***
Як кот шкадлiвы, а як заяц баязлiвы.
***
У яго i ўзiмку лёду не дастаць.
***
Фарсун, што тычкай носа не дастаць.
***
Прыйдзе тая нядзеля, што i мяне будзе вяселле.
***
Сем разоў адмер, адзiн раз адрэж
. ***
Хто вiнен, аддаць павiнен.
***
Дзякуй, як дасi, а калi не дасі, то й сам не прасi.
***
На яду мастак, а да работы сяк-так.
***
Есць за вала, робiць за камара.
***
Як зачэпiцца за пень, дык i прастаiць цэлы дзень.
***
Многа робiць языком, ды мала рукамi.
***
Ён i муху з носа не згонiць.
***
Жыць — не мех шыць.
***
Век пражыць — не кашулю пашыць.
***
Жыццё пражыць — не лапці сплесцi.
***
Век звекаваць — не пальцам пакiваць
. ***
Век пражыць — не мора пераплыць.
***
Ласы ля гатовага вогнiшча рукi пагрэць
. ***
Зрабiць i сам зробiць, толькi перарабляць просiць.
***
За сто работ бярэцца, а нi адна не ўдаецца.
***
Пакуль адзан бок абстрыжэ, дык другі абрасце
. ***
Як ляжа спаць, дык забудзецца ўстаць.
***
Пашлi дурнога, за iм другога.
***
Пяць разоў падумай, адзін скажы.
***
Менш гавары, больш пачуеш.
***
Трымай язык на прывязi.
***
Гавары, што ведаеш, але ведай, што гаворыш.
***
Абы сабе добра, а там хоць трава не расці.
***
Што тваё, то й маё, а што з майго, то табе не да таго.
***
Ён любiць толькi самога сябе і то толькі адзiн раз у год.
***
Яго не ўпросiш ні просьбаю ні грозьбаю.
***
Горды ды ўпарты — нiкуды не варты.
***
Агарод любiць гарбатую бабу.
***
Садок летам, што кажух зімою.
***
Хто есцi хоча, той мусiць быць у поце.
***
Паспрачалiся за мех, а ў мяху смех.
***
Прыяцеля за грошы не купiш.
***
Работа i кормiць i поiць.
***
Хто працуе, той не сумуе.
***
Дай кароўцы бурачка, дасць кароўка малачка
. ***
Дарагая тая хатка, дзе радзіла цябе матка
. ***
Як ты да людзей, так і людзi да цябе.
***
Ласкавае слова, што веснавы дзень.
***
Якi дубок, такі клiнок, якi бацька, такi сынок.
***
Хто пытае, той шмат знае
. ***
Ад ляноты чакай бядоты
. ***
Сам сябе не хвалі, няхай людзi пахваляць.
***
Дурную галаву шапкаю не закрыеш.
***
Грошы згубiў — нiчога не згубiў, здароўе згубiў — палавiну згубiў, розум згубiў — усё згубiў
. ***
Вялiкага дуба з малым карэннем не бывае.
***
Лепш павага, як знявага.
***
Сваё хвалiць, а чужое пад плот валiць.
***
Выхваляўся пустак, ды не зрабіў нiяк
. ***
Ласы на чужыя каўбасы.
